DOKTER ER ZIT EEN GAT IN MIJN BUIK

De diagnose werd veel te laat gesteld. Was het een medische misser, onoplettendheid geweest, of domme pech? Hoe hard moet een mens roepen om serieus genomen te worden? Hoe vaak smeekte hij om een nieuw onderzoek? Medici namen de klachten niet serieus terwijl hij stervend voor hun neus zat. Waarom zag niemand dat het een kwestie van leven en dood was? Buikkrampen liepen uiteindelijk uit op een dramatisch verhaal. Nu opgetekend als een eerbetoon aan een ieder die dit pad heeft bewandeld. Aan de mensen die er naast stonden en niets konden doen. Aan de dierbaren die mede verscheurd werden door dit weerzinwekkend leed. Ervaringen in de wereld van de zorg die werden gekenmerkt door frustratie en ongeloof. Maar ook dankbaar voor gepassioneerde verpleegkundige en artsen die uiteindelijk hebben gezorgd voor een wonder. Daar waar het stopt, begon iets nieuws, want ieder einde betekent een nieuw begin. Een omwenteling in het leven waarbij ellende heeft gezorgd voor een enorme bewustwording van tijd.