HET LEVEN VAN EEN VLINDER

Het was de lente van mijn leven waarin de herfst al begon. Ik houd van de kleuren en de geuren, van het sterven en het loslaten. Toen ik van jou beviel, werd het herfst. Jij was gestorven in mij en ik kon je nog niet loslaten. Nu weet ik dat ik daart
oe pas decennia later echt in staat bleek te zijn. Of was jij het die mij nog niet eerder kon loslaten?

Bijna vierentwintig jaar later voltrekt zich een magisch proces in Wales. Naast een eeuwenoud kasteel vier ik mijn sabbatical en daar bez
oekt Louise me. Deze vrouw uit mijn voorouderlijn werd in 1866 geboren. Over de grenzen van tijd en ruimte heen vertellen we elkaar ons verhaal. Puur, eerlijk en rauw.

Dit verhaal gaat over transformatie. Gewoon, zoals die bij vlinders plaat
svindt. En trouwens ook bij mensen die genoeg gehad hebben.