MEMOIRES 1992-A

20 mei 1992
Ze hebben nog niet in de gaten dat ik het pand niet meer ga verlaten. Andre Royackers verscheen. Ik overhandigde hem mijn persverklaring, die hij aandachtig las. "Ik neem dit serieus," zei hij met een verbeten smoel. "Ik had er geen i
dee van hoe ernstig dit is," zei hij. Intussen keurde hij mijn cheque goed en vertrok gehaast naar Sondaal en ambassadeur Van Buuren. Intussen, als alles volgens mijn instructies is verlopen, heeft Peter ter Horst via de fax mijn verklaring ontvangen
, evenals The Star, South African Press Association (SAPA) en de rest. Niet lang daarna kwam Andre vragen: "Suiker en melk?" en even later werd ik door hem en Hans Sondaal ontvangen. Ze waren bijzonder vriendelijk. Het voorstel: ga naar huis en bel o
ns op, dan zullen wij intussen contact opnemen met Buitenlandse Zaken hier. Ik antwoordde: "Sorry, maar ik ga niet weg voor die CIA-beschuldiging van tafel is, want mijn veiligheid is hier in gevaar.