MIJN CIRCUS, MIJN OLIFANTEN

De wortels van Michiel D''Hont zochten hun weg in de West-Vlaamse klei, om uiteindelijk te botten in Gent. Deze Vlaamse Toulouse-Lautrec van het woord boetseert cynisme tot schoonheid. Zijn taal is als een knoest in hout: weerbarstig, maar integer, klaar om te vertakken om - veel later pas - de bloesem de kans te geven.