SOMS KIJKT DE AARDE ME AAN

Zo intens is deze bundel dat je haast niet merkt dat het filosofische gedichten zijn.

filosofisch recept

waar wacht je op?
beklim de ladder
rustend op onrust

daar sta je dan
een voortvluchtige
die verlangt naar een huis
een plek om te slapen
al was het een wagen maar
op wankele wielen

werp nu de ladder weg