VAN FAUVISME TOT SURREALISME ; FROM FAUVISM TO SURREALISM

De Hongaarse Avant-Garde speelde een grote rol in de ontwikkeling van het modernisme aan het begin van de twintigste eeuw. De kunstenaars die tot deze groep behoorden waren voor het merendeel van joodse komaf. Hun Hongaarse namen waren Margit Anna, E
ndre Balint, Bela Ban, Robert Bereny, Dezso Czigany, Bela Czobel, Vilmos Huszar, Bela Kadar, Odon Marffy, Laszlo Moholy-Nagy, Lili Orszag, Vilmos Perlrott Csaba, Lajos Tihanyi, Julia Vajda, Lajos Vajda, Hugo Scheiber, Armand Schonberger, Erno Schuber
t and Sandor Ziffer.

Zij stonden onder invloed van kunstbewegingen uit zowel Oost als West. Het kubisme uit Frankrijk, het futurisme uit Italie, het expressionisme uit Duitsland en het constructivisme en de cinema uit de Sovjet-Unie. Door hen ontsto
nd een opvallende synthese tussen Oost en West in de zo typische cultuur van Midden-Europa. Zoals Lajos Vajda, een van de twintig kunstenaars van wie werk in dit boek beschreven wordt, het uitdrukte: ''(...) wij proberen een nieuwe Centraal Europese
Kunst te laten ontstaan, beinvloed door de twee centra van creativiteit, Rusland en Frankrijk, daarbij zijn wij in Hongarije voorbestemd om een brugfunctie te vervullen tussen twee types Europeanen. Wij willen de brug bouwen tussen Oost en West, Noor
d en Zuid (...)''. Het verhaal van deze kunstenaars draait om de hoop op een beter land, of die nu voortkwam uit hun jodendom of hun sociale bewogenheid. Dit boek laat die hoop zien met behulp van de krachtige, indrukwekkende kunstwerken uit de tento
onstelling.

Deze publicatie gaat in op de vraag hoe deze kunstenaars zichzelf op doorslaggevende momenten in de geschiedenis van hun land definieerden en identificeerden onder wisselende politieke regimes en onder een toenemend antisemitisme. Tijde
ns hun leven en werken werden anti-joodse wetten ingevoerd en vond de Holocaust plaats. Vele jonge talenten werden vermoord. Een paar avant-gardisten, waaronder Margit Anna en Julia Vajda, startten kort na de oorlog met ''De Europese School'' een nie
uwe richting op. Hun doel was om na de verschrikkingen en verliezen van de Holocaust hun culturele orientatie opnieuw als inherent Europees te definieren.